Halil Nuh'a...
Ölüm saçlarıma dokunur
Hayat parmak uçlarıma
Dans eder içimde demlenen acılar
Gönül bardağıma akar
Seni beklerken biriktirdiğim suskunluklar
Şahitlik eder gelişine
Yağmur bulutları
Gökyüzünün sayfasına atarak imzalarını
Birbirine sarılarak ısınır akrep ve yelkovan
İçine iki ömür sığacak kadar genişler zaman
İlk bestesini çalar vuslat o an
Ruhum hemen tanır duyduğu o ezgiyi
Bu kadar güzel bir ezgi olabilir mi
Aşk ilk defa toprak gibi kokabilir mi
İçimde yüzen gemileri yakar
Denizleri tutuşturur
Ezel pınarına kavuşturur bu koku
Ve içinde saklı o hasret
Cennet...
Bütün cümlelerimi yakar
Kitaplarımı tutuşturur
Bildiklerimi unutturur bu beste
Ve içinde saklı o kelime
Anne...
Vildan Şimşek