Bazen bir hakikati dünyada dilersin. O, sen görmeden tomurcuklanır, yeşerir ve açar. Oysa, yabancı dalların hazırdır çiçekleri istediğin zaman gidip dalından koparabilirsin. Ama kim ki bu dünyada aidiyetini ister,  istemenin gücü oranında bu bekleyişe muhtaçtır. Sen sadece avucu göğe doğru aç ki bu bekleyişe gönlün dayansın. Sen sadece gözlerini kendi tomurcuğunun hayaline dik ki; gelecek güzelliği gönlün kaldırabilsin. Susarak dinlen ki; yaklaşan vuslat  yorulmasın...

 

Yazan: Vildan Şimşek